Oto, co można zrobić, jeżeli Pseudomonas lub inne bakterie przedostały się do sieci wodociągowej dostawcy wody

Woda pitna jest w Niemczech najczęściej kontrolowanym produktem spożywczym i zazwyczaj nadaje się do spożycia bez ograniczeń. Woda z kranu jest nawet częściej kontrolowana niż woda butelkowana. Pomimo tego – choć rzadko, ale jednak od czasu do czasu – dochodzi do lokalnych, tymczasowych zanieczyszczeń w sieci wodociągowej np. przez bakterie Pseudomonas aeruginosa lub bakterie z grupy coli.

W niniejszym artykule przedstawiono, co można zrobić w domu, aby wesprzeć działania dostawcy wody i przyczynić się do poprawy higieny wody pitnej. 

Dla osób zdrowych bakterie Pseudomonas nie stanowią zazwyczaj zagrożenia, ponieważ sprawny układ odpornościowy potrafi skutecznie je zwalczać. Są one niebezpieczna przede wszystkim dla osób z osłabionym lub jeszcze nie w pełni rozwiniętym układem odpornościowym lub z określonymi schorzeniami – w takich przypadkach bakteria ta może wywołać zagrażające życiu infekcje, takie jak zapalenie płuc lub posocznica.

Typowe grupy ryzyka to:

• Osoby z osłabionym układem odpornościowym (np. w wyniku chemioterapii, zakażenia wirusem HIV, przeszczepu narządu, ciężkich chorób podstawowych)
• Pacjenci z przewlekłymi chorobami płuc, takimi jak mukowiscydoza 
• Osoby z otwartymi ranami lub oparzeniami.
• Pacjenci z cewnikami, rurkami wentylacyjnymi lub innymi urządzeniami medycznymi w organizmie
• Ogólnie pacjenci szpitalni

Co do zasady dostawca wody jest odpowiedzialny za jakość wody pitnej aż do licznika wody. W budynkach publicznych odpowiedzialność spoczywa na zarządcy budynku, natomiast w budynkach mieszkalnych wynajmujący i najemcy powinni działać wspólnie.
 

Aby zapobiec skażeniu, sieć wodociągowa jest dezynfekowana wielokrotnie dwutlenkiem chloru. W tym celu rury są płukane wodą wzbogaconą chlorem – jego ilość jest dobrana tak, by był on całkowicie nieszkodliwy dla ludzi, ale skutecznie zabijał bakterie Pseudomonas oraz bakterie z grupy coli. Mieszkańcy otrzymują z wyprzedzeniem odpowiednią informację, a także są informowani o pomyślnym zakończeniu dezynfekcji. 

Porada: W zależności od stężenia może się zdarzyć, że będzie wyczuwalny zapach chloru, a czasem nawet jego smak. W tym czasie wodę przeznaczoną do spożycia, mycia zębów i zmywania naczyń należy przegotować. To skutecznie zabija bakterie i usuwa zapach chloru z wody – pozostaje jedynie chlorek sodu (sól), którym solimy na przykład jajka.
 

W nowych budynkach służby zdrowia oraz przedszkolach należy zrezygnować z pierwszego napełniania instalacji wody pitnej w przypadku skażenia sieci wodociągowej. Należy ją napełnić dopiero po pomyślnej dezynfekcji i uzyskaniu potwierdzenia od dostawcy wody, że nie ma już zagrożenia. Jeżeli nie jest to możliwe lub przedszkole lub placówka służby zdrowia już funkcjonuje, zgodnie z zaleceniami inspektoratu sanitarnego pomocne mogą okazać się sterylne filtry we wszystkich sztukach armatury. Coroczne badania na obecność bakterii Pseudomonas aeruginosa, które i tak są obowiązkowe w tych placówkach, należy przeprowadzić po „odwołaniu alarmu“. W ten sposób można uzyskać od razu pewność, czy że instalacja wody pitnej w przedszkolu lub szpitalu jest wolna od tych bakterii.
 

Jeżeli sieć wodociągowa dostawcy wody jest skażona bakterią Pseudomonas aeruginosa lub bakteriami z grupy coli, zaleca się podjęcie następujących działań w domu:

• Przed i podczas dezynfekcji chlorem: Przegotować wodę przeznaczoną do spożycia, mycia zębów i zmywania naczyń
• Wspieranie dezynfekcji chlorem przez dostawcę wody: Regularnie korzystać z całej armatury, aby przepłukać wszystkie przewody w budynku zdezynfekowaną wodą pitną.

Więcej informacji na temat bakterii Pseudomonas aeruginosa i sposobów jej zapobiegania można znaleźć tutaj.