Yeni DVGW W 551-1 (A) taslağı: Legionella önlemede yeni bir dönüm noktası

DVGW W 551-1 (A), içme suyu tesisatlarında lejyonellerin önlenmesi ve değerlendirilmesi için temel teknik düzenleme olarak kabul edilir. Bu nedenle, DVGW W 551-1 (A) standardının yeni taslağında da üç hedef, yani lejyonellerin önlenmesi, kontaminasyonların tespiti ve başarılı bir şekilde temizlenmesi odak noktasında yer almaktadır. Önceki sürümün yayınlanmasından 21 yıl sonra, çalışma sayfası yeniden yapılandırıldı, metinler gözden geçirilip tamamlandı, önemli terimler kesin olarak tanımlandı ve soğuk su konusu ile profesyonel numune alma konusuna büyük önem verildi. 

Bunun yerine, “içme suyu tesisatlarının teknik ve hijyenik değerlendirmesi ve içme suyu tesisatının kendisinin Legionella bakterileriyle olası kontaminasyonu hakkında açıklamalar” yer almaktadır. Legionella enfeksiyonu olasılığı bu hesaplamada dikkate alınmamaktadır. Bunun nedeni Legionella paradoksu ile ilgilidir: Lejyonellerin tehlikeli olma derecesi farklılık gösterebileceğinden, bazen yüksek lejyonel konsantrasyonuna rağmen hastalık ortaya çıkmazken, düşük konsantrasyonlarda enfeksiyon meydana gelebilir. Ayrıca, 55 yaşın üzerindeki erkekler gibi bazı kişiler daha fazla risk altındadır.

Amacına uygun kullanım (Bölüm 3.2), “...sıcaklık gerekliliklerine uyulması, düzenli işlev kontrolü ve gerekli bakım işlemlerinin gerçekleştirilmesi...” altında “...tüm çıkış noktalarının düzenli kullanımı...” olarak tam olarak tanımlanmaktadır.

Ayrıca, iletişim kolaylığı açısından büyük ve küçük tesis terimleri korunacaktır. Çünkü içme suyu yönetmeliğinde bu terimler maalesef çıkarılmıştır. Ayrıntılı olarak, iki kullanım biriminden fazla olan bir binada, içme suyu ısıtıcısı ile su alma noktası arasındaki en uzun akış yolundaki hacim 3 litreden fazla ise, inceleme zorunluluğu olan büyük bir tesisin mevcut olduğu bu noktada açıklığa kavuşturulmuştur. Bu nedenle, sıcak suyun dolaşımı temel olarak gereklidir – içme suyunu ısıtmak için konut istasyonlarının arkasında da. Ve bu koşullar altında, bu tür bir içme suyu tesisatı da incelemeye tabi tutulur. 

Bölüm 6.2'de, sistemik incelemelerin kapsamının, sağlık tesisleri mi yoksa diğer binalar mı olduğuna bağlı olarak büyük ölçüde farklılık gösterdiği vurgulanmaktadır. 2006 yılında Federal Çevre Ajansı'nın tavsiyesine göre, sağlık kuruluşlarında temel olarak daha kapsamlı bir inceleme yapılmalıdır. DVGW W 551-1 (A) taslağı da buna atıfta bulunmaktadır. Bu fark, pratikte uzmanlar tarafından bile çoğu zaman bilinmemektedir.

İlk kez, legionella bakterisi testi ve numune alma ve sistem sıcaklıklarının ölçülmesi için numune alma noktalarının seçimi ve numune alınması konusunda izlenecek kesin prosedür bir yönetmelikte belirtilmiştir. Numune alma vanaları yardımıyla, karışık su armatürlerinde bile, lejyonellerin sıcak suda mı yoksa soğuk suda mı olduğunu ve karışım olmadan sistem sıcaklığının gerçekte ne olacağını belirlemek mümkündür.

Önemli: Tüm elektronik armatürlerde sıcak ve soğuk su birbirine doğrudan bağlıdır. Bu nedenle, taşma (sıcakdan soğuğa ve tersi) karşı koruma için her zaman EB tipi işlevsel geri akış önleyicilere ihtiyaç duyarlar. Numune almadan önce, karışık su numunesi alınmaması için köşe vanalarından biri mutlaka kapatılmalıdır.

Diğer yenilikler: Seçilen her sıcak su numune alma noktasında (PWH) gelecekte soğuk suyun sıcaklığı da (PWC) ölçülecektir. 3 litre akıştan sonra 250 ml hacimde 25 °C'nin üzerindeyse, soğuk su (PWC) da hemen numune alınmalı ve laboratuvarda Legionella bakterisi açısından incelenmelidir. 

Mevcut uygulama korunmuştur. Sistemik inceleme, Federal Çevre Ajansı'nın İçme Suyu Komisyonu'nu dinledikten sonra yeniden tanımlaması halinde değişikliklere tabi olabilir. Konut sektöründe bu mantıklı olurdu: Kiracı, evindeki su değişiminden sorumludur, ev sahibi değil. Bu sadece merkezi kurulumu garanti edebilir. Bu nedenle, gelecekte en uzun akış yolunun yine belirleyici olup olmayacağı, ancak numunelerin son alım noktasından ziyade ilk alım noktasından alınması konusu tartışılmaktadır. Böylece sorumluluk alanları net bir şekilde ayrılmış olur.

Sistemik inceleme kapsamında, amacına uygun kullanılmayan su alma noktaları numune alınırsa, "... bu, tüm içme suyu tesisatındaki hijyenik koşulların değerlendirilmesine izin vermez. Bu, sağlık idaresi tarafından tüm incelemenin reddedilmesine yol açabilir." Böylece, uygulamada sıkça karşılaşılan ve yüksek maliyetlere yol açan numune alıcılarının yaklaşımı açıkça kınanmaktadır.

Çalışma kağıdının taslağında iki tür sıcaklık ölçümü bulunmaktadır: sistematik ve kapsamlı araştırmalar kapsamında ve uzmanlar tarafından risk değerlendirmesi için. Bunların farklı gereksinimleri vardır. Uygulama için önemli: Düzenli sıcaklık kaydı tutma zorunluluğu yoktur – ancak riskleri erken aşamada tespit etmek için bu tür kayıtların tutulması yararlıdır. Sistemik ölçümlerde veri kaydediciye gerek yoktur, sıcaklık alınan suda ölçülür. Sadece kontaminasyon veya düşük sıcaklık durumlarında, daha yüksek doğruluk gereksinimleri ile genişletilmiş ölçüm ve belgeleme yükümlülüğü geçerlidir. Değerlendirmeler, kısa vadeli sapmalar değil, ortalama sıcaklıklar temel alınarak yapılır – bu, gereksiz yenileme çalışmalarını önlemek için çok önemlidir.

Ölçüm yeniden tanımlandı: Daha önce olduğu gibi sabit sıcaklık beklemek yerine, artık 3 litreden biraz fazla akıştan sonra 250 ml hacimde gerçekleşmesi gerekiyor. Bu, zamandan tasarruf sağlar, maliyetleri düşürür ve kurulum kalitesine ilişkin doğrudan bilgiler sunar. Sıcak su için 55 °C ve soğuk su için maksimum 25 °C sıcaklığa ulaşıldığında, 3 litre kuralı yerine getirilmiş sayılır.

DVGW W 551-1 (A) (taslak) standardında yeni olan özellik, ısı pompalarını optimize etmek için 55 °C/50 °C'de sirkülasyon yapma seçeneğidir. Şartlar arasında şunlar bulunmaktadır: A. a. R. d. T. uyarınca planlama, sıcaklık algılamalı elektronik düzenleme vanaları, birçok noktada hassas sıcaklık ölçümü, sonuçların 5 yıl boyunca arşivlenmesi, ilk yıl içinde üç kez Legionella testi, sıcaklık düşürülmeden önce lejyonella bulunmaması (< 2 KB/100 ml), tüketicilere ve sağlık idaresine bilgi verilmesi.

Enerji tasarrufu neredeyse sadece sıcak su hazırlamada sağlanır, tüketimde değil. Hijyen açısından kritik: Soğuk su kullanımının azalması, soğuk suda Legionella bakterilerinin çoğalmasına neden olabilir. Bu durum, Dresden Teknik Üniversitesi'nin bir projesinde ortaya konmuştur. Bu nedenle, yeni binalarda soğuk su boruları daha küçük boyutlarda tasarlanmalıdır – bu, düşük sıcaklıklara sahip tüm sistemler için geçerlidir.

Çalışma kağıdı, bilinen üç önleyici kategoriyi ele almaktadır: birincil (önleme), ikincil (tespit), üçüncül (iyileştirme). Bunlar tıp alanından gelmektedir ve önlemleri açık bir şekilde yapılandırmaktadır. İçerikler, sıkıcı sayfa çevirmeyi önlemek için bilinçli olarak birkaç yerde tekrarlanmaktadır.

İçme suyu ısıtması, ısıtma suyunda yapılmalıdır, depolar denetlenebilir olmalı ve en az günde bir kez 60 °C'ye ısıtılmalıdır.
“Legionella devresi” konusunda net bir tavır sergileniyor: Düzenli termal dezenfeksiyon ne hijyenik ne de enerji açısından mantıklıdır ve mevcut sistemlerde kapatılmalıdır. Kritik ana hatlara ulaşmaz, sadece bileşenlere gereksiz yük bindirir.

Lejyonellerle kontaminasyon durumunda risk değerlendirmesine ilişkin terimler

Risk: İçme suyu tesisatında bir tehlikenin meydana gelme olasılığı ve bunun sonucunda ortaya çıkan hasar derecesinin birleşimi; her zaman ilgili içme suyu tesisatı ile ilişkili olarak değerlendirilmelidir

Giriş olasılığı: İncelenen sapmanın lejyonellerin çoğalmasına yol açmış olma/yol açma olasılığı (teknik önlem değerine ulaşma)

Hasar boyutu: (Olası) a.a.R.d.T.'den sapma nedeniyle Legionella kontaminasyonunun boyutu Bu prosedürle sağlık riski değerlendirilemez.

DVGW W 551-1 (A) taslağı, Legionella önleme konusunda net yapılar, kesin terimler ve yeni teknik şartlar getiriyor. Özellikle soğuk su hijyeni, pratik sıcaklık ölçümü ve farklı önleyici tedbirler konularına odaklanılmaktadır. Hedef üçlü uyum olmaya devam ediyor: Önlemek, tespit etmek, iyileştirmek – artık güncel standartlarda.